Η 8η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε στις 8 Μαρτίου 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες επιζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας εορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή, ενώ από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Με το πέρασμα των χρόνων η Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο, παίρνοντας μάλλον τη μορφή εορτασμού των γυναικών· δε συνιστά ωστόσο μέρα εορτής. Αποτελεί μια ευκαιρία, μια αφορμή για να αναδειχθούν τα προβλήματα και δικαιώματα των γυναικών και να καυτηριάζονται τα κακώς κείμενα που τις αφορούν και που σήμερα, με την πρόφαση -η οποία αποτελεί μια δυσάρεστη πραγματικότητα- της οικονομικής κρίσης έχουν αυξηθεί και σε ποσότητα και σε συχνότητα.

Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες κατακτούν μια όλο και πιο σημαντική θέση στους χώρους της εργασίας, της γνώσης και της κοινωνικής προσφοράς καταβάλλοντας επίμονες και διαρκείς προσπάθειες, οι διακρίσεις εις βάρος τους παραμένουν και σε πολλές περιπτώσεις εντείνονται - ανάλογα με το ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο απαντώνται. Η αντίφαση αυτή αποτυπώνει την έλλειψη ουσιαστικής ισότητας των φύλων και κατ' επέκταση την έλλειψη δημοκρατίας, την έλλειψη βασικών αρχών και αξιών.

Και μπορεί η ημέρα αυτή να μην είναι ημέρα εορτής, αλλά δε συνιστά και ημέρα άγονης απαρίθμησης των αρνητικών δεδομένων σε θέματα ισότητας των φύλων. Σημαντικά βήματα έχουν επιτευχθεί: αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο (1982-1983), υπογραφή της Ευρωπαϊκής Χάρτας για την Ισότητα των Φύλων στις Τοπικές Κοινωνίες, δυναμική συμμετοχή των γυναικών στην κοινωνία των πολιτών, σταδιακή αύξηση της συμμετοχής των Ελληνίδων στα κέντρα λήψης αποφάσεων, «νίκες» που κερδήθηκαν με τον αγώνα των γυναικών -σε φεμινιστικά κινήματα, γυναικείες οργανώσεις, θεσμικούς φορείς- οι οποίες αξιοποίησαν τις συλλογικότητες αυτές ως μοχλό πίεσης στις κυβερνήσεις προκειμένου να πετύχουν τις αλλαγές.

Ημέρα αναγνώρισης όσων έχουν επιτευχθεί και απόδοσης τιμής στις πρωτοπόρες, αλλά και ημέρα αναγνώρισης των «ανοιχτών θεμάτων» και ανάδειξής τους· ημέρα απολογισμού αλλά και ημέρα προγραμματισμού· η 8η Μαρτίου έχει διττό χαρακτήρα: συνιστά οπωσδήποτε ένα σύμβολο, συνάμα και πέρα από αυτό όμως αποτελεί μια αφορμή για συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας για το πέρασμα στην πράξη. Για κάθε ενεργή/ο πολίτιδα/πολίτη η Ημέρα της Γυναίκας μπορεί να αποτελέσει ένα ορόσημο για την ανάληψη της προσωπικής της/του ευθύνης.